O osiedlu

Psie Pole – Zawidawie, to osiedle składające się z terenów należących do Psiego Pola, Kłokoczyc, Zakrzowa i Zgorzeliska.

Do roku 1928, kiedy Wrocław wchłonął znaczne podmiejskie obszary, centralna część obecnego osiedla stanowiła samodzielne miasteczko Psie Pole. Osiedle w swej środkowej części, wokół dawnego rynku miasteczka i w pobliżu kościoła św. Jakuba i Krzysztofa, zabudowane jest kamienicami z przełomu XIX i XX wieku. Poza tym znajdują się tu także wielorodzinne budynki wielkopłytowe wybudowane w czasach PRL, m.in. na potrzeby pracowników pobliskich fabryk Polar i kombinatu Delta-Hydral (dziś kombinat PZL-Hydral) oraz zabudowa podmiejska. W skład osiedla Psie Pole wchodzi również grupa domów zbudowanych w latach 1940–42, a położonych w rejonie ulicy Piwnika-Ponurego oraz objęty ochroną konserwatorską kompleks budynków Rhein-Metall-Borsig obecny kombinat PZL-Hydral.

Czy wiesz, że:
Wokół nazwy Psie Pole powstała legenda oparta na relacji Wincentego Kadłubka, opisującego w swojej kronice bitwę na Psim Polu, która według niego miała się w tej okolicy odbyć w roku 1109 pomiędzy wojskami króla niemieckiego Henryka V a oddziałami Bolesława Krzywoustego. Tymczasem współczesne badania historyków wskazują, że nazwa wywodzi się z faktu, że tutejsze ziemie nie miały wielkiej wartości, były liche, czyli psie. Istnieje także pogląd, cytowany przez prof. Stanisława Trawkowskiego, że nazwa Psie Pole odnosi się do terenu przeznaczonego dla książęcej psiarni.

Przez osiedle do lat siedemdziesiątych wiodła – przez ul. Krzywoustego – główna trasa wylotowa z Wrocławia do Oleśnicy i dalej do Łodzi i Warszawy. Obecnie ruch tranzytowy przeniesiono na położoną na północ od osiedla trasę biegnącą nową Aleją Jana III Sobieskiego.  Do końca 2013 roku trwał remont ul. Bolesława Krzywoustego wraz z rynkiem Psiego Pola. W centrum rynku powstała fontanna, ławeczki; nawierzchnia ulicy została wykonana ze stylowego bruku i przyozdobiona elementami małej architektury. Ruch drogowy na tym obszarze został ograniczony do pojazdów mieszkańców oraz komunikacji miejskiej.

Zakrzów, czyli część tego osiedla swoją nazwę zawdzięcza topografii, a oznaczało ono niegdyś miejsce za krzakami.Na północnym krańcu osiedla znajduje się Las Zakrzowski. Wykopaliska dokonane w 2008 na terenie Zakrzowa i w jego najbliższym sąsiedztwie wskazują na osadnictwo w tym miejscu już w IV wieku p.n.e. Wcześniejsze znaleziska, z 1 kwietnia 1886 roku, kiedy na terenie lokalnej piaskowni robotnicy przypadkowo natrafili na trzy grobowce nazwane książęcymi, potwierdzały że tereny te zamieszkiwane były też na początku IV w. n.e. Znalezisko to określa się dziś mianem „skarbu zakrzowskiego”.

Wieś nie odniosła znaczących zniszczeń wskutek działań II Wojny Światowej. Właśnie dlatego w 1945 roku w Zakrzowie została ulokowana siedziba wójta i Urząd Gminy Zakrzów. Stan ten utrzymywał się do 1951 roku, czyli do chwil przyłączenia Zakrzowa do Wrocławia.

W 1952 powołano do istnienia Zakłady Metalowe Zakrzów, późniejsze ZZSD Polar, które były największym producentem sprzętu AGD w kraju.

Wraz z Zakrzowem w 1951 roku do Wrocławia przyłączono Zgorzelisko, na którego terenie znajdują się zabudowania wiejskie z przełomu XIX i XX wieku, pewna liczba domów podmiejskich z lat 20. i lat 30. XX wieku oraz miejskie budynki z lat 70., a także pewna liczba gospodarstw ogrodniczych.

Kłokoczyce, które wchodzą w skład administracyjnego osiedla Psie Pole – Zawidawie zostały wcielone do miasta w 1973 roku. Mają charakter izolowanej osady wiejskiej, której teren jest gęsto poprzecinany siecią małych i większych kanałów (w tym Kanału Kłokoczyckiego) i rowów melioracyjnych łączących się z rzekami Dobrą i Widawą.

Psie Pole – Zawidawie w liczbach:

Liczba mieszkańców w 2017: 29637
Liczba mieszkańców w 2021: 29464
Powierzchnia: 16453957,97 m2