O osiedlu

Pod koniec XIX wieku, mimo tego, że Dolny Śląsk od dawna nie należał do Polski, w Bieńkowicach ciągle używano języka polskiego.

Bieńkowice należą do najstarszych podwrocławskich wsi– pierwszy łaciński zapis o osadnictwie na tym terenie pochodzi z 1282 roku. Charakterystyczna końcówka „ice” wskazuje na to, że nazwa Bieńkowice pochodzi od męskiego imienia Bieniek, zdrobnienia imienia Benedykt, który przypuszczalnie był protoplastą rodu i założycielem wsi. Jak dowodzą dokumenty polskiego kościoła św. Krzysztofa we Wrocławiu mieszkańcy Bieńkowic mówili po polsku jeszcze w XIX wieku.

Wieś została dołączona do Wrocławia w 1951 roku, razem z sąsiadującym Brochowem i 11 innymi miejscowościami graniczącymi z miastem.

Czy wiesz, że
Park przy ul. Ziemniaczanej mieści się w miejscu dawnego zespół pałacowo –parkowy. Pod koniec XIX wieku znajdował się tam folwark z neobarokowym pałacem. Jak podają źródła, był murowany, na rzucie prostokąta, dwukondygnacyjny, z tarasami od północy i południa, nakryty wysokim, czterospadowym dachem z lukarnami. Pozostałości zabudowań rozebrano w 2010 roku z powodu zagrożenia zawaleniem.

W parku występuje także interesujący drzewostan – m.in. miłorząb japoński, klon jawor oraz ogromny przyrody jesion pospolity. Parki i tereny zielone zajmują bardzo dużą część osiedla.

Na Bieńkowicach dominuje niska zabudowa wielorodzinna. Społeczność osiedla dopiero się kształtuje, a wiele inicjatyw lokalnym jest realizowanych razem z aktywistami z sąsiedniego Brochowa.

Bieńkowice w liczbach:

Liczba mieszkańców w 2017: 500
Liczba mieszkańców w 2021: 541
Powierzchnia: 1 433 160,81 m2