O osiedlu

Osiedle Leśnica to osiedle obejmujące największą powierzchnię. Na terenie tym leżą Leśnica, Mokra, Żar, Ratyń, Nowe Żerniki, Stabłowice oraz Marszowice.

Osadę, a następnie już gród kasztelański w 1226 roku nazywano Lesnyc. Nazwa ta pochodzi od rzeki Leśnicy (Leśnej), jak w średniowieczu nazywano Czarną Wodę, przepływającą obok masywu Ślęży i będącą lewym dopływem Bystrzycy. Leśnica zaś stąd, że płynęła przez las.

Czy wiesz, że:
Leśnica uzyskała lokację miejską w 1261 roku. Zdegradowana do statusu wsi została przed 1700 rokiem.

W czasie II wojny światowej od sierpnia 1942 r. w Leśnicy działał podobóz obozu koncentracyjnego Gross Rosen. Obóz składał się z jednego dużego baraku. Na początku 1945 r. mieszkało tam około 600 więźniów. Po likwidacji tego obozu 23 styczniu 1945, więźniowie trafili do Gross Rosen.

Wieś Marszowice leżąca na terenie dzisiejszego osiedla Leśnica wzmiankowana była po raz pierwszy w 1336 jako własność rycerska. W połowie XIX wieku liczba mieszkańców wsi wynosiła 400, był tu młyn, tartak i szkoła ewangelicka. W miejscu młyna w latach 1920–1921 zlokalizowano elektrownię wodną na potrzeby zasilania przędzalni wełny przy ul. Stabłowickiej. Niektóre z jej urządzeń, np. agregaty prądotwórcze firmy J.M.Voith Heidenheim z Wirtembergii zachowały się do dnia dzisiejszego.

Nazwa dawnej wsi Stabłowice pochodzi prawdopodobnie od przezwiska Stebło, tzn. źdźbło lub słomka.

Czy wiesz, że:
Na terenie Stabłowic w 1653 roku doszło do tzw. krwawej łaźni w Stabłowicach (niem. Stabelwitzer Blutbad), w wyniku której kościół św. Andrzeja Apostoła powrócił do katolików. Był to efekt redukcji kościołów i odbił się głośnym echem na całym Śląsku.

W drugiej połowie wieku XIX szwajcarska rodzina Scholler wybudowała w północno-zachodniej części wsi przędzalnię czesankową. Przędzalnia powiązana była w późniejszym okresie z zakładami w Eitorf, od których ostatecznie odłączyła się w 1945 roku. Zakład działał do 1999. W 1876 niedaleko przędzalni powstały zabudowania Fundacji Willerta, a przy obecnej ul. Głównej cegielnia.

Od końca XIX wieku zaczął się zmieniać wygląd wsi. Po włączeniu wsi w granice miasta Wrocławia część obszarów uprawnych sprzedano spółdzielniom mieszkaniowym, które w latach 30. XX wieku wybudowały tam nowe domy.

Zabudowa Stabłowic prawie nie ucierpiała w wyniku walk prowadzonych w lutym 1945 roku w tej części Wrocławia. Od lat 70. XX wieku następuje ciągła rozbudowa osiedla.

We wsi Złotniki w XIX znajdowała się gorzelnia oraz browar, choć mieszkało tu wówczas tylko 14 osób. Wybudowano tu zakłady chemiczne produkujące sodę oraz tlenek glinu. Na południowo-zachodnim skraju Złotnik wciąż działa jedna z najstarszych fabryk chemicznych na Dolnym Śląsku. Zakłady Chemiczne „Złotniki” produkują dziś m.in. azotan i siarczan magnezu oraz inne nawozy na potrzeby rolnictwa.

Na tym wielkim obszarze znajduje się nowo powstałe i już licznie nagrodzone modelowe osiedle Nowe Żerniki, czyli WUWA2. Pierwszy etap realizacji osiedla został zakończony. Powstały już lokale usługowe, gabinety lekarskie, kosmetyczne, restauracje, drobne usługi, a co ważne dla młodych rodzin jest żłobek, nowo otwarte przedszkole jak również niepubliczna szkoła podstawowa. Każdy skwer zaopatrzony jest w liczne nasadzenia oraz place zabaw.

Stare miasto w liczbach:

Liczba mieszkańców w 2017: 28082
Liczba mieszkańców w 2021: 31105
Powierzchnia: 41001009,13 m2